Subscribe to our newsletter

Taal

Eigenwijze Harrie Kuijten

Eigenwijze Harrie Kuijten - Lyklema Fine Art

Harrie Kuyten (1883-1952) was een Utrechtse graficus, kunstschilder, tekenaar, lithograaf en houtsnijder. Kuijten was een leerling van de Akademie voor Beeldende Kunsten in Antwerpen en ontving gedurende drie jaar de Koninklijke Subsidie. Na vele omzwervingen door Europa nestelde hij zich in Amsterdam en later in Schoorl. Raoul Hynckes vond in Kuijten 'een ideale reisgenoot' en een 'zeer talentvol schilder': Ik heb weinig schilders bekend, die zo gewetensvol te werk zijn gegaan als juist Harrie.

In de schaduw van de belangrijkste Nederlandse modernisten aan het begin van de twintigste eeuw zoals Kees van Dongen, Jan Sluijters, Leo Gestel en Piet Mondriaan was Henricus ('Harrie') Johannes Kuijten ook een modernist met zowel traditionele als modernistische werken.

Harrie Kuijten was een eenzame wolf. Tot geen enkele stroming onmogelijk hij werkelijk. Een individualistische uit overtuiging, een onbekende, zelfs ook voor wie hem meenden te kennen. In de vrouwenportretten is hij waarschijnlijk schatplichtig aan de Nederlandse meester in dit genre, Kees van Dongen en Jan Sluijters waarvan onderstaande afbeelding is.

Naakt - geveild via Christies

Zijn stijl was een mengeling van het impressionisme en het kleurrijke fauvisme. Zijn handelsmerk is wel de krachtige vormopbouw en zijn kleurgebruik: hij was een colorist in hart en nieren, die op zijn eigen wijze verworvenheden van het impressionisme als uitgangspunt nam en er een eigen ziel en vorm aan gaf, tot zijn donkere Bergense periode. Afhankelijk van de aard van zijn onderwerp verschillend Kuijtens kleurgebruik. Dit kan zeer elementair zijn, gericht op enkele accenten, zoals vaak te zien in zijn strandgezichten en bloemstillevens, maar wordt geraffineerd in grotere portretten en figuurstukken. Omdat Kuijten altijd geboeid was door de menselijke figuur schilderde hij ook feesten en kleurrijke marktscènes, maar vooral strandgezichten, waarbij hij de zonnige kant van het leven schilderde met prachtige luchten en golvende branding.

Orkestje Wenen - 1921 - Centraal Museum
Orkestje Wenen - 1921 - Centraal Museum

In 1921 verliet Kuyten de hoofdstad om weer te reizen naar onder meer Parijs, Wenen en Boedapest. In Parijs gebeurde het begin van de vorige eeuw. Op het atelier van Le Fauconnier tekende Kuijten samen met zijn Nederlandse collega's Carel Willink, Wim Schuhmacher en Gerrit van Yperen naar naakten, die in een enkele contourlijn werden neergezet. In Kuijtens schilderwerk werd, naast de introductie van het nieuwe palet, de vlotte tekenachtige lijn ingewisseld voor een ruige penseelvoering met breed opgezette vormen en verwaarlozing van details. Wenen fascineerde door de manier waarop Klimt vrouwen portretteerde en door wat Harrie had gehoord van Jan Toorop en de Weense School, Boedapest was spotgoedkoop voor west-Europeanen en alleen daarom al interessant. Hij maakt vooral prachtige werken van orkestjes; een fascinatie die hij enorm zou behouden.

Orkestje - 1936

Harrie_Kuijten-1936-het Orkest - beeld via RKD

Na deze reizen komt hij uiteindelijk in Schoorl, Griet, terecht te komen. Harrie wordt door deels gerekend tot de Bergsense School maar volgens deels was de tijd van de Bergense School na 1925 voorbij. Ontegenzeggelijk werd hij beïnvloed door de plaatsgenoten. Hier komt hij Fauconnier ook weer tegen. Ook trok hij in Bergen op met schilders als Arnout Colnot en Leo Gestel . Het werk van Harrie Kuijten is feitelijk rondom de jaren dertig groepen en de grotere vormen maar tegenzeggelijk heeft het een eigen karakter; net als de schilder zelf.

Strand tafereel - 1935 - foto via www.janlouter.nl

Stotteraar Kuijten had een sterk individualistische kant die hem weerhield van een actieve rol te spelen in het woelige kunstleven van de jaren. Hij was echter nuchter genoeg om niet zijn rug te keren naar de verschillende kunstenaarsverenigingen. Hij was lid van Arti et Amicitiae, de Onafhankelijken (waar hij in 1916 voor het eerst naar buiten trad met zijn werk), De Hollandse Kunstenaarskring en het Kunstenaars Centrum Bergen. Kuijten was altijd bang dat ze een bepaalde stijl wilden opdringen. In een menig interview wil hij dat hij bij geen enkel '-isme' of stroming wenst te worden gedefinieerd. Waarvan Akte. Zijn werk is onder meer te vinden in de collectie van het Museum Kranenburgh te Bergen NH en de Rijkscollectie.

Zelfportret - 1908 - beeld via RKD

Meer biografieën

Vorig artikel Volgend artikel