Jean Brusselmans (Brussel 1884-1953 Dildeek) was een Belgisch schilder, hoewel (ook) hij begon als graveur en lithograaf. Hij volgde een opleiding aan de academie te Brussel. Zijn vroege werk (1900 tot 1912) heeft kenmerken van het realisme en het impressionisme. Aanvankelijk is de natuur in en rond het Belgische Linkebeek bron van inspiratie voor zijn voor opgezette landschappen. Tussen 1912 en 1920 had hij een Brabants fauvistische periode, mede onder invloed van zijn vriendschap met Auguste Oleffe, Rik Wouters en Ferdinand Schirren. Dat vertaalt zich in zijn landschappen, stillevens en marines.
Vanaf 1920 begon hij een persoonlijke stijl die werd vervangen door geometrische en gestileerde composities en het gebruik van grote intensieve kleurvlakken en constructieve verftoetsen. De structuur van zijn werk is populair, sterk en reliëfloos, bijna ascetisch. Het coloriet van zijn werken uit die periode is hevig. Zijn oeuvre heeft een geheel eigen plaats binnen het werk van de Vlaamse expressionisten. Hij wilde daar echter helemaal niet onder geschaard worden.
Het was nooit zijn bedoeling om via zijn kunst emoties uit te drukken. Voor Brusselmans waren onderwerpen het uitgangspunt voor experimenten met lijnen, vlakken, kleuren en patronen. De zee, een besneeuwd veld, een schelp of een vaas met bloemen boden hem het excuus om naar hartelust te spelen met kleuren, patronen en compositie. In dit opzicht heeft zijn werk meer gemeen met dat van Henri Matisse en Paul Cézanne dan met de traditie van het Belgische expressionisme.
Schilder Jean Brusselmans moet in zijn werk de enige zijn die ooit de aantrekkelijkeheid zag van blinde wachtmuren die ontstonden toen huizen in de crisisjaren toen de huizen tegen elkaar aangebouwd moesten worden. Bijvoorbeeld in het werk De Lente uit 1935 zit de onderstaande zit waarin de blinde muur het middelpunt is. "De Lente" gecombineerd omzeggens alles waar Brusselmans voor stond en wat hem vandaag nog altijd een moderne uitstraling geeft. Hij was een uitmuntende colorist en gebruikte allerlei kleurentechnieken om van het lentelandschap een waar kleurenspel te maken.
Jean Brusselmans heeft altijd in relatieve armoede geleefd. Vaak kwam het enige inkomen van het thuiswerk als borduurster van zijn vrouw Marie. Na de oorlog kon hij eindelijk genieten van een prille vorm van erkenning. Nu hangen werken van hem in het Kunstmuseum en Museum schone kunsten.
