Harry Maas (Nederweert 1906-1982 Eindhoven) is een zoon van de tegendraadse onderwijzer Herman, die als schrijver sociale misstanden aan de orde stelt en daarom wel de `Brabantse Zola` wordt genoemd. Harry groeit op in Roermond en Nijmegen, waar hij tekenlessen krijgt van M.G. Hölscher en Anton Kloosterhuis. Vanaf 1931 woont het, labiele, gezin in Eindhoven met nauwelijks geld en veel problemen. Zijn moeder wordt in 1933 opgenomen voor een geesteszieke. De familiale omstandigheden zijn een bepalende invloed in zijn leven. Harry blijft altijd bij zijn vader wonen, maar ze communiceren nauwelijks omdat ze elkaar niet liggen. Harry ontwikkelt zijn kunsten en trekt zich op aan de collega kunstenaars van de Eindhovense Schetsclub.
Harry Maas is bekendheid als tekenaar en schilder van stadsleven en damesportretten. Daarnaast maakte hij linosneden en etsen. In 1940 wordt hij met andere Eindhovenaren lid van de Bredasche Kunstkring, waarmee hij ook enkele keren exposeert. In de oorlogsperiode maakt Harry veel stillevens. Omstreeks 1950 ontstaan er naar aanleiding van reizen naar Engeland en Parijs meer stadsgezichten en landschappen. Zijn passie voor locomotieven en stoomtrams krijgt in zijn oeuvre een vaste plaats. Ook modieus of pikant geklede (school)meisjes worden steeds vaker het onderwerp; ook toen een moeilijk onderwerp. Terugkijkend komt hij dus langzaam op gang met zijn 'productie'; als een soort locomotief. Veel verkoopt hij via de kunsthandels Roelofs in Amsterdam en Beckers in Eindhoven en ontloopt steeds vaker exposities omdat hij geen vernieuwende kunst maakt en dus ook kunstkritiek krijgt. Zijn Frans georiënteerde, impressionistische stijl kende een vlotte toets en zijn vrolijke, heldere kleurgebruik stralen schildervreugde uit. In 1974 treedt hij in het huwelijk met Netty Michels, die naïeve schilderijen maakte.
Houtskooltekening-1926-zelfportret via RKD