Gerhard Morgenstjerne Munthe (Düsseldorf 1875-Leiden 1927) was de oudste zoon van een Noorse vader en een Hollandse moeder. Zijn vader volgde een opleiding aan de befaamde academie Düsseldorf, waar hij later ook tot professor werd benoemd. Ook Gerhard bracht het hier tot ‘Meisterschüler’. Na de dood van zijn vader besloot zijn moeder met de drie kinderen naar Nederland terug te gaan en te gaan wonen in Den Haag.

Na zijn huwelijk woonde Gerhard van 1901 tot 1908 in Katwijk en daarna weer Den Haag, dichtbij het strand en de zee: de inspiratie voor zijn schilderijen. Hij was lid van Pulchri Studio en werd door voorzitter Mesdag geïntroduceerd in de artistieke kringen om mogelijkheden te vinden te exposeren met zijn werk. Zo werd hij ook lid van Arti en St. Lucas in Amsterdam en hingen zijn schilderijen in het Stedelijk Museum tussen die van Willy Sluiter, Piet van der Hem en Kees Maks.

Munthe behoorde tot de jongere generatie landschapschilders  onder de invloed van de Haagse Schoolschilders zoals Willem Mesdag, Jacob Maris en Anton Mauve. Munthe gebruikte echter meer pasteltinten en later aardtinten, helder geel, rood en/of blauw. Munthe hield niet van buiten schilderen en gebruikte in zijn atelier de schetsen die hij naar de natuur maakte.

De bomschuit, de schelpenkar, de vissersvrouwen en te nettenboetsters waren een terugkerend en bij het publiek geliefd thema in het werk van Munthe die soms wat parelmoerachtig aan doen. Hij overleed in een ziekenhuis in Leiden in 1927 aan een keelaandoening op 51 jarige leeftijd.